Een held was hij, dat was zijn troost
een held die voor het vaderland
gevochten had – gedronken en
geacht en menig hand had met
een schouderklop wat steun betuigd –
een held waar men naar op kon kijken
het zou niet blijken thuis, waar hij
zijn kast als alle dagen open deed
en dan weer dicht – een erespeldje en
een plechtig schrijven – een kast met
kleding die er hangt alsof hij straks
weer binnen komen zou en blijven.
© bert deben
Antwerpen, maandag 9 juli 2012.
Werd gepubliceerd in 'Nostalgie' een selectie uit inzendingen voor de
zo triestig mooi...
BeantwoordenVerwijderenheel mooi, heel eenzaam ook
BeantwoordenVerwijderenontroerend
BeantwoordenVerwijderenprachtig
BeantwoordenVerwijderenIndrukwekkend.
BeantwoordenVerwijderenmooi
BeantwoordenVerwijderenOntroerend mooi en toch een grondige aanklacht tegen alle onrecht van vandaag
BeantwoordenVerwijderen