In Flanders Fields
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
John McCrae
Western Front, Flanders
(nearby Ypres) 2/3 may 1915.
In Vlaamse Velden
Klaprozen bloeien in Vlaamse
klei
Tussen duizenden kruisen, rij
aan rij,
Die onze ligging hier duiden;
en in de lucht
Zingen moedige leeuweriken, die
tijdens hun vlucht
Nauwelijks hoorbaar zijn, door
het geschut hier beneden.
Wij zijn Dood. Enkele dagen geleden
Leefden wij nog, voelden wij
dag en dauw en smeedden
Wij plannen met wie wij
beminden, maar nu rusten wij stug
In Vlaamse velden.
Zet onze strijd met de vijand
voort:
Falende
handen reiken aan jullie de toorts;
Aan jullie de taak deze hoog
te houden.
Vervul onze hoop, opdat wij eindelijk
zouden
Gemoedsrust vinden, tussen klaprozen,
ongestoord
In Vlaamse
velden.
John McCrae
Westelijk Front (nabij
Ieper), 2/3 mei 1915.
Vertolking: © bert deben, mei
2014.
John McCrae schreef zijn
gedicht ‘In Flanders Fields’ begin mei 1915, te midden van de verschrikkingen
van de Groote Oorlog (WO I) aan het Westelijke Front. Aanleiding was het
abstracte schouwspel van duizenden klaprozen die opbloeiden op het door
granaatinslagen omgewoelde slagveld,
tussen de kruisen en de lijken van soldaten. Het gedicht werd wereldwijd bekend
en zorgde er voor dat de klaproos uitgroeide tot hét symbool van WOI en de herdenking
van de slachtoffers hiervan op 11 november (wapenstilstand).
Er bestaan ondertussen heel
wat vertalingen/vertolkingen van dit gedicht – ik zelf probeerde me vooral vast te
houden aan het rijmschema en de sfeer – enkele andere Vlaamse versies kan je
terugvinden op deze website:
van daaruit kan je ook verder
doorklikken naar (Engelstalige) pagina’s over en rond de omstandigheden waarin
het gedicht ontstond.
belangrijk en stilmakend mooi Bert
BeantwoordenVerwijderenverlangend naar vrede
dank voor je prachtvertaling!
rakend
BeantwoordenVerwijderendankje
mooi en waardevol
BeantwoordenVerwijderende troost van bloemen.....en dan denk ik erover na...zo passend en bloeiend boeiend.....
BeantwoordenVerwijderenHeb dat gedicht volgens mij nog op de middelbare school gelezen. Blijft zijn actualiteitswaarde houden.
BeantwoordenVerwijderenSterk verwoord
BeantwoordenVerwijderenin breekbare kracht.....
Hartekus, Arda.
Wat een prachtige vertaling. Ik vond een andere vertaling van dit gedicht in een boek in een boekhandel in Brussel en maakte er een foto van. Met de bedoeling het gedicht later te gebruiken voor mijn blog (www.knutzels.nl). Maar deze vertaling vind ik mooier en begrijpelijker van taal, maar niet minder bloemrijk. Hopelijk gaat u er mee akkoord als ik dit gedicht later verwerk, uiteraard onder vermelding van uw naam.
BeantwoordenVerwijderenhe KnutzEls, met naamvermelding mag je het zeker delen, een mooie eer ook dat je voor deze vertaling kiest!
Verwijderenmaakte u de foto?
BeantwoordenVerwijderenDe foto werd door mij genomen in Buchenwald, een plaats met ook al een vreselijk oorlogsverleden - ik was verbaasd door het grote aantal klaprozen dat daar groeide (in mei 2007) en moest meteen ook aan dit gedicht denken toen ...
Verwijderenvanwaar mijn vraag, mijn zoon maakte hier tijden geleden een bijna gelijkaardige foto van een klaproos in een veld
BeantwoordenVerwijderenze lijken natuurlijk wel allemaal een beetje op elkaar ... ;-)
VerwijderenBeelden die je niet vergeet.
BeantwoordenVerwijderenHet rood
BeantwoordenVerwijderenvan de bloei
na de dood
van hoop en
altijd weer
groei
(blijvend mooi Bert)
Prachtige vertaling.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig Bert
BeantwoordenVerwijderenSchit'rend Bert en temeer
BeantwoordenVerwijderenDaar 't hier, hier
"Boven" nú pas daalt terneer
En nóg zijn talloos velen -
'k Spreek van Vleuten niét te na -
Die zeggen: kom mij daarmee toch niet vervelen.
En dat worden er steeds meer
Men kijkt niet verder dan het éigen
Ik en verder naar géen ander
Men gaat voorbij aan 's anders zeer.
Dordrecht, Nederland we waren
Goed voor een miljoen en
Laat hen dáarvoor dankbaarheid bewaren...
Fijn hm.. Maar niét een ieder, wees getroost <3 !
Eerst dat prachtige transparante rood van de bloem en dan het beeld van oorlog en lijden. Het blijft bestaan vrees ik
BeantwoordenVerwijderenAl verschillende jaren je prachtig vertaalde gedicht gelezen. Blijvend op de herdenkingsdag. In Nederland 4 mei, in België 11 november.
BeantwoordenVerwijderenEn de mensheid blijft voort doen met elkaar uit te moorden, de leuze 'nooit meer oorlog' bloedt elke dag.
BeantwoordenVerwijderenMag ik het eng vinden? De mensheid zal het nooit leren.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto en knappe vertaling van een beklijvend gedicht. ♥
BeantwoordenVerwijderenIk was vandaag in de Westhoek . kleine Ceremonie op Hooge Crater met vrienden en bekenden . mooi en toch beladen en met gedachten ..!!!
BeantwoordenVerwijderen