De Jubilarissen
2
Krom als het vraagteken
dat ze is geworden, schuift ze
langs de rand van zijn bestaan en
houdt zijn avonden en ochtenden
bij elkaar. Ze zaait zich uit in
akker van krimpende huid – voor
na voor – vult zich met de geur
van uitgewoonde aarde. Wendbaar
moet ze zijn en bestand tegen
grote momenten. Het kan gebeuren
dat hij thuis komt om haar
aan te raken en wie zal zij dan zijn?
Ze schuift het gordijn opzij. Zelfs
het daglicht hangt scheef vandaag.
© Hilde Pinnoo
Uit: De Gevoelige Plaat – Uitgeverij P, 2013.
Hilde Pinnoo bracht onlangs haar prachtige derde bundel ‘De Gevoelige Plaat’ uit, via Uitgeverij P – voorheen verschenen daar ook al haar bundels ‘Dichter dan mist’ (2005) en ‘Zonder testament’ (2008).
“Hilde Pinnoo legt beelden vast in inkt, haar pen
hanteert ze als een camera: als door de lens van een fotograaf registreert ze
haar taferelen, evoceert ze een pauze in de voortdurende beweging. Zien is
zijn, de afstand van de dichter tot haar object is niet groter, noch kleiner,
dan die van de fotograaf.” (intro van ‘De gevoelige plaat’).
Hilde Pinnoo tijdens een schrijversweek in Sourbrodt,
2012 – foto © bert deben
Prachtig!
BeantwoordenVerwijderenheel mooi
BeantwoordenVerwijderenzeer mooi!
BeantwoordenVerwijderenprachtig!
BeantwoordenVerwijderenkomt zeker op mijn boekenbeurslijstje...
leuk...
BeantwoordenVerwijderenWat mooi
BeantwoordenVerwijderenwat ontroerend is dit gedicht.
BeantwoordenVerwijderenfraai....
BeantwoordenVerwijderenmooi
BeantwoordenVerwijderen