Mijn oma rookte graag sigaren
per dag toch wel een stuk of tien
het liefst Havanna’s, hele zware
je kon haar door de rook niet zien
en ’s avonds voor het slapen gaan
dan stak ze nog een jointje op
zo kon ze beter ’t leven aan
met minder zorgen aan haar kop
ik mis haar hier, het was een schat
een kleurig mens vol fantasie
al was zij dan wel fel besproken
’k was fier dat ik zo’n oma had
soms denk ik als ik wolken zie:
wat zit zij daar weer zwaar te roken!
© bert deben
Antwerpen, zaterdag 9 augustus 2008
.
Zo'n oma wil ik ook!
BeantwoordenVerwijderennu wij zelf kleinkinderen hebben, is het wrang te weten dat alle oma's en opa's uiteindelijk in rook opgaan ;-)
BeantwoordenVerwijderenja, het schuift elke keer een beetje op ...
Verwijderenmaar dichters leven dan weer verder in gedichten natuurlijk ... ;-)
fijn mens..
BeantwoordenVerwijderenheerlijk :-)
BeantwoordenVerwijderenzo'n Oma vergeet je nooit!
BeantwoordenVerwijderenNee hoor Bert, de dichter is dood maar lang leve zijn gedichten.....
BeantwoordenVerwijderenMooi en liefdevol geschreven, met plezier gelezen.
BeantwoordenVerwijderenVriendelijke groet,
Geweldig!
BeantwoordenVerwijderenschitterend
BeantwoordenVerwijderen