Lokje
Ik knipte stiekem van jouw haar
een lokje af en hield het bij
zo blijft er iets van jou van mij
dat ik vol tederheid bewaar
ik durf het soms nog wel te strelen
na al die tijd nog altijd zacht
een stukje jij dat op mij wacht
de rest moet ik met iemand delen
onlangs boetseerde ik uit klei
een popje dat wat lijkt op jou
en kleefde daar dat lokje op
zo lijk je weer wat meer van mij
ik fluister dat ik van je hou
en duw dan naaldjes in de pop.
© bert deben
Vlessart-Léglise, maandag 9 juni 2010
werd gepubliceerd in 'GEHEIM'
bloemlezing gedichten 2012, uitgeverij ARTBooks
in opdracht van de Stichting Hillegom Promotie (HiPRO)
lief met weemoed en een tikkeltje venijn.
BeantwoordenVerwijderenyep, in het staartje!
Verwijderen;-)
ja heerlijk Bert....
BeantwoordenVerwijderengrrrrrrrrt....
.Lief, mooi en een waar-achtig slot -zo voelt het <3
BeantwoordenVerwijderenEn, werkt het echt: voodoo :-)?
BeantwoordenVerwijderenmean, mean!
BeantwoordenVerwijderenheerlijk!
BeantwoordenVerwijderendat einde maakt het af :-)
BeantwoordenVerwijderenmet een glimlach (van een beetje herkenning) gelezen ;-)
BeantwoordenVerwijderen