Ochtendritueel

 
Beiden in een stoel gezeten, recht tegenover

elkaar, mijn voeten in jouw schoot gelegd

je kneedt ze, zacht, zachter dan ik ooit

vermoedde dat de liefde zijn kon en ik lees

een tijdschrift, soms gedichten, soms ook

jou, net gegeten, nog niet zo lang uit bed

je trekt heel zuinig aan een dunne sigaret

de radio klinkt alsof het alle dagen zondag is

niets in mij voelt ook maar iets van een gemis

wat ooit geweest is, is voorbij - er bestaan

op dit moment alleen maar wij.

 

 
© bert deben
Vogelwaarde, maandag 18 juni 2012, voor Ruud.