Ik straal
ik straal van
binnen en
van buiten
ik lijk me wel
een huis
gebouwd
uit enkel
vensterruiten
met binnenin
een bron van licht
maar straks
als ’t diep in mij
weer donker wordt
dan laat ik al de toeschouwers
verdwijnen
en doe ik de gordijnen dicht.
© bert deben
Antwerpen, 15 maart 2010
beeld: digitale bewerking van ‘Meisje met de Parel’ van Johannes Vermeer
gedicht werd gepubliceerd in ‘verzamelde gedichten van de 18de poëzieprijs’
een uitgave van de Culturele Centrale Boontje - april 2012
Hing mee op de tentoonstelling 'Ode aan het Meisje met de Parel in gedichten' in de Centrale Bibliotheek Den Haag, januari 2013. Foto's (FB) van deze tentoonstelling: 'Ode aan het Meisje'
mooi beschreven.
BeantwoordenVerwijderenHeel menselijk Bert dat gevoel...
BeantwoordenVerwijderenJoin us ♥
Mooi beschreven, herkenbaar ook, dat gevoel. Zonder nacht geen dag.
BeantwoordenVerwijderenradiant mooi !
BeantwoordenVerwijderenMooi, herkenbaar in al de bewoordingen. Op naar de balans weer.
BeantwoordenVerwijderenDe zon altijd laten schijnen, is moeilijk.
BeantwoordenVerwijderenleestekens correct gebruiken; is moeilijk.
Verwijderenvoor mij hij is moeilijk de nederlands
...totdat...?
BeantwoordenVerwijderenDat is soms het leven.
BeantwoordenVerwijderenSorry een betere reactie had ik even niet. Daarvoor moet ik te diep in het onderwerp duiken en dat doet pijn.
BeantwoordenVerwijderensubliem
BeantwoordenVerwijderenprachtig
BeantwoordenVerwijderenmooi
BeantwoordenVerwijderenprachtig!
BeantwoordenVerwijderenHeel, heel mooi verwoord!
BeantwoordenVerwijderenPracht!
BeantwoordenVerwijderenElf jaar geleefd en gehouden
BeantwoordenVerwijderenVan haar maar behoud -
't Zat er niet in...
licht zorgt ervoor dat de duisternis niet meer zichtbaar is
BeantwoordenVerwijderen