Kleine elegie
voor een verloren liefde
Er lag al heel lang tussen ons
een oude liefde
die ’s nachts als ik te bed ging
tastbaar werd
ze wachtte tussen jou en mij
en vroeg me als ik vrijen wou
of ik haar naam
nooit meer vergeten zou
ik fluisterde hem
zachtjes in je oor
waarna ik dus ook jou verloor.
© bert deben
Antwerpen, donderdag 28 juli 2011.
.
Ook dit is een pareltje ! (Annemie De Wit)
BeantwoordenVerwijderenNiet slim om over oude liefdes te praten tegen nieuwe liefdes :-).
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig gedicht. xxx
BeantwoordenVerwijderenach...hier krijg ik het zout
BeantwoordenVerwijderenvan in mijn oog
oude liefdes zijn koude kasteelschimmen
ze verdwijnen wel...juist door ze lastig te vallen
maar niet altijd...
fluisteren daar houden ze van, dat kun je beter laten...
:)
BeantwoordenVerwijderenoepsssss......
BeantwoordenVerwijderenja, mooi weer.
héél mooi
BeantwoordenVerwijderenfijn!
BeantwoordenVerwijderenprachtig
BeantwoordenVerwijderenWat een pareltje ‘zo mooi.
BeantwoordenVerwijderen🎶🎶🎶🥰🎶🎶🎶🎶
Blijven fluisteren Bert! Niet alleen voor paarden. Fluisteren sijpelt zachtjes door schermen die zich sluiten voor wat luider is. Er is een plaats voor elke toon, zoals er één is voor elke liefde. Een oude heeft een reden om op te duiken. Ontdek welke, leer en groei!
BeantwoordenVerwijderenEn blijf (f)luisteren met al jouw zintuigen!