Genesis – dag 2
Die nacht had God niet echt geslapen
het groeide bijna in zijn hand
de hemelboog met sterren aan
een zon als licht en ’s nachts de maan
de blauwe lucht, het water, land
hij had het allemaal in gedachten
werd door voldaanheid overmand
want het zou goed zijn en hij lachte
maar er was niemand die verwachtte
geen man, geen vrouw, nog zelfs geen hond
geen ziel om vreugde mee te delen
God was eenzaam maar hij trachtte
te geloven dat het toch bestond
zijn evenbeeld, om mee te spelen.
© bert deben
Antwerpen, woensdag 1 april 2009.
'Genesis – dag 2' is een sonnet uit een reeks die nog niet helemaal afgewerkt is.
Het gedicht werd apart geschreven van bovenstaande illustratie, maar toen Barbara Jansma destijds vroeg om hierbij een verhaal of gedicht te plaatsen (toen nog op het VK-blog), vond ik het helemaal passen.
Bijhorend: Genesis - dag 1
Bijhorend: Genesis - dag 1
Meerdere verhalen of gedichten bij deze tekening, ‘Penelope’ uit "Beppe Maaike's ondraaglijke vertellingen" kan je vinden op onderstaande link : Penelope
.
prachtig net als de tekening.!
BeantwoordenVerwijderenMooi van toon, van beeld, van ritme en van eenzaamheid. mss ben ik zo'n god, althans in het diepste van mijn gedachten...:-)
BeantwoordenVerwijderenEn zo schiep hij de mens.
BeantwoordenVerwijderenzijn evenbeeld om mee te spelen!!
BeantwoordenVerwijderenwie wil dat niet....?
mooi Bert
heel mooi
BeantwoordenVerwijderengewoon prachtig
BeantwoordenVerwijderenmooi
BeantwoordenVerwijderen