De winterkoning
Het zuchten klinkt al minder zwaar
we vrijen weer en ja, we kussen
we strelen ook elkander maar
we denken anders ondertussen
jij ziet de winterkoning, ik de kooi
voorzichtig zwijgend tussendoor
zie jij de eerste tekenen van dooi
ik zie vooral dan dat het vroor
zo zit ik naast je en jij ligt
te slapen reeds gerustgesteld
dat alles goed komt met de tijd
ik twijfel nog in dit gedicht
terwijl voor jou het ijs al smelt,
voel ik de onverschilligheid.
© bert deben
Antwerpen, zaterdag 18 december 2004, voor Johan.
Nominatie ABN–Amro poëzieprijs Almere, gedichtendag 26 jan. 2006
.
De dooi zal nog even moeten wachten helaas.
BeantwoordenVerwijderenzeer mooi
BeantwoordenVerwijderenprachtig!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig, Bert...!
BeantwoordenVerwijderenHet bevroren hart..
BeantwoordenVerwijderenmooi, ook in herkenning...
BeantwoordenVerwijderendit kille zo mooi neergeschreven...
BeantwoordenVerwijderenAnders denkend soms, maar door de tijd komt het goed.
BeantwoordenVerwijderenGenoten van dit mooie gedicht.
Hemels!
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht
BeantwoordenVerwijderenEen mooie blik in woorden gevangen !
BeantwoordenVerwijderen