.Met Nijntje op ReisNijntje trok op avontuurGepakt met lijf en lieve lachOp weg naar grootstad AmsterdamHet was daar KoninginnedagNijntje had een afspraak daarMet Dr. Psy, zo tussendoorGaf Dr. Psy aan Nijntje liefZijn warmte en een luisterend oorEn Nijntje hij vertelde maarVan vrouw tot man tot allemaalVan elk wat moois en elk de pijnBij elke naam een nieuw verhaalDe Dr. keek, de Dr. zagIn eerste plaats ook Nijntjes lachEn hoe hij toch nog lachen konDe Dr. zag en overwonHij toonde Nijntje AmsterdamZijn vrienden en zijn tederheidEn Nijntje vond dit alles mooiEn wilde weer zijn hartje kwijtMaar Nijntjes hartje was verdeeldAan vriendjes en door ’t vrije levenHij vond de Dr. lief en zachtMaar kon hem slechts een stukje geven
De Dr. wijs en vol begripEn denkend aan het woord ‘misschien’Drong niet zichzelf aan Nijntje opMaar zei hem graag terug te zienEn Nijntje knikte knuffelendEn voelde zich geliefd en blijMaar wist dat ’t leven verder gingMet weer een nieuwer naampje bijEn Nijntje nam de trein terugNaar verder gaan in ’t vrije leven(hij wilde wel zijn hartje kwijt maarkon niet meer dan scherfjes geven)Oh gaat het dan zo slecht met NijnDat hij niet meer van één kan zijnMaar met zijn glimlach opgezetBemint in steeds een ander bed ?Nijntje stelt zich zelf in vraagEn zucht en zegt : “Ik weet het nietIk wil alleen de liefde maarMaar daarbij nooit meer het verdriet!”En Nijntje concentreerde zichEn zag voor hem nu weer ’t gezichtVan Dr. Psy, nog warm in zijn herinneringEn Nijntje schreef een nieuw gedicht.
© bert debenalias ‘Nijntje’, treinrit Amsterdam – Antwerpen1 mei 2001, voor Jille (alias Dr. Psy)
wat een superfijn gedicht! Helemaal jij!! Heerlijk om te lezen en wat te laten bezinken.
BeantwoordenVerwijderen