Op een avond stond je naakt en neigend naar
de liefde naast het bed – ik was verbaasd om
zoveel jaren zien dat je er steeds nog was, een
sas van delen van verlangen – ik zag in jou
de ogen van een jonge vlinder, de vlekken van
exotisch wild, een zee van kalmte en
bedreigen, een langzaam zwijgen tot de
ochtendzon de dauw betovert tot schijnbaar
parels van kristal, ik zag het al, in al zijn
vormen, het vervagen van de normen en de
hevigheid van samen zijn. Ik zag in jou de
pijn en hoe die overging in zacht begrijpen
ik zag dit alles rijpen in hoe jij daar stond
en bovenal, hoe mooi dat dit werd afgerond.
© bert deben
Antwerpen, zondag 10 september 2ooo, voor Frank B.
.
Vrijdag 19 april 2013, kreeg dit gedicht een ‘Speciale Vermelding’ voor de 9de poëziewedstrijd VtbKultuur Opwijk.
Olala , wat een zalig gedicht .❤
BeantwoordenVerwijderenPrachtig gedicht !
BeantwoordenVerwijderenMooi om te lezen !
Uniek Bert 🍀❤️🥰👻🐶
Prachtig, een stuk om een muziekstuk van te maken😉
BeantwoordenVerwijderenPoëtisch met woorden.
BeantwoordenVerwijderenBreekbaar mooi.
BeantwoordenVerwijderen