Er drijft nog ijskorst op de vijver

.

De eerste bijna lentedag 

er drijft nog ijskorst op de vijver 

maar het verdwijnt al net als jij ver- 

dween, tezamen met jouw lach  

 

ach lieve God als ’t even mag

dan zou ik graag wat overhouden

van al die harde zure koude

omdat de kou de pijn verzacht 

 

liefst wil ik hard zijn als een steen

en mijn gevoel voorgoed bevriezen

waarna het ijs wordt ingemetst  

zo blijf ik ijskoud en alleen  

en kan ik niemand meer verliezen  

 

en word ik ook niet meer gekwetst.  

 

 

© bert deben 

Antwerpen, stadspark, 24 feb. 1991 – voor P. 

 .