Zijn lichaam blonk aanwezigheid

 

Zijn lichaam blonk aanwezigheid

mijn ogen telden al zijn spieren

ik wilde met hem passie vieren

maar durf ontbrak, of was het tijd?  

 

ik was plots alle woorden kwijt

de deuren stonden wel op kieren

maar geen van beiden kon versieren

door mijn gebrek aan openheid

het weggaan was niet meer te mijden

geen mes nog kon de stilte snijden

de onmacht traande in mijn ogen

omdat ik thuis nog werd bemind

door, niets vermoedend, vrouw met kind

heb ik maar weer mezelf bedrogen.

© bert deben

Edegem, 1 juni 1989.

.

gepubliceerd in Gist, jg. 13, nr. 6, okt. 1990