.
De wolken boven mij   
Ik leg me neer om wat te
blijven 
alleen op een vergeten strand 
met iets te lezen bij de hand 
en iets ook om misschien te
schrijven   
we zien wel, het valt af te
wachten 
het is zo’n dag dat niets echt moet 
en voor mezelf is het al goed 
als ik verdwijn in mijn gedachten
  
of in de wolken boven mij 
een dodo zie ik, dan een hond 
een schaap wordt
in de bibs gebeten 
dat schuift hier allemaal
voorbij   
alsof er nooit een zorg bestond 
en al wat mis ging werd
vergeten. 
© bert deben 
Zaamslag,
maandag 26 juni 2017, liggend bij de Schelde. 
een dodo zie ik 
dan een hond  
 een schaap wordt in de bibs gebeten 
dat schuift hier allemaal voorbij 




Heel mooi verbeeldend verbeeld en verwoord.
BeantwoordenVerwijderende wolken dicteerden het ;-)
VerwijderenEnig!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig gedicht, heerlijk om je fantasie te verbeelden met de wolken. In jouw hond zie ik een poedel.
BeantwoordenVerwijderenSimone
Zorgeloze fantasie, wat heeft ene mens meer nodig brure ?? Velen denken dat geluk alleen met geld te koop is, daar heb ik medelijden mee. Er is echter zo veel meer dat meer voldoening geeft en gratis is, je moet het alleen willen zien en waarderen, dan pas geniet je ten volle van het echte leven.
BeantwoordenVerwijdereneen mooie boodschap!
VerwijderenToch eens beter de wolken bestuderen.
BeantwoordenVerwijderende hemel staat vol hiërogliefen ;-)
Verwijderenzo ontspannend ! weer eventjes mee genoten : Merci,Bert !
BeantwoordenVerwijderenMaar dat gebeurt ook, Bert. Hoe langer je naar het wolkenspel kunt kijken hoe meer bevrijdend van zorgen je wordt. "Hoog Sammie, kijk omhoog Sammie....."Ramses Shaffy.
BeantwoordenVerwijderenDe wolken
BeantwoordenVerwijderenIk droeg nog kleine kleren, en ik lag
Languit met moeder in de warme hei,
De wolken schoven boven ons voorbij
En moeder vroeg wat 'k in de wolken zag.
En ik riep: Scandinavië, en: eenden,
Daar gaat een dame, schapen met een herder -
De wond'ren werden woord en dreven verder,
Maar 'k zag dat moeder met een glimlach weende.
Toen kwam de tijd dat 'k niet naar boven keek,
Ofschoon de hemel vol van wolken hing,
Ik greep niet naar de vlucht van 't vreemde ding
Dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.
- Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide
En wijst me wat hij in de wolken ziet,
Nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet
De verre wolken waarom moeder schreide -
Martinus Nijhoff
Een sleutel tot verbeelding?
BeantwoordenVerwijderenEven vrij van moeten zijn
Liggen en turen.
In de wolken zijn
Met pen en papier
werken met wolken.
Fotoapparaat
achter de hand ...
Geweldig mooi !
BeantwoordenVerwijderen🍀😘❤️
Heerlijk dat fantaseren wat je allemaal in de wolken ziet .
BeantwoordenVerwijderenZalig het fantaseren in de auto en zien naar de wolken .., wat was het een zalige beleving!
BeantwoordenVerwijderenDe kinderen …. Hun aandacht en wat ze zagen.
Prachtige tijden Bert.
Doe dat soms nog hier boven de vijver. !
Vind het zo mooi.
Warme groeten Bert. Ik ga wat fantaseren ❤️😍