‘Leven de dood’ schreeuwde hij tot menig hun jolijt uit zijn mond kwam meer stank dan zinnigheid wat kon het hem schelen of ze met of om hem lachten het waren vrienden trouw als zijn soldij
nog enkele jaartjes wachten dan krijgt zijn arm een streepje bij moest het oorlog zijn was hij nu al kapitein want hij zou vechten voor zijn volk en doden voor hun vrijheid
nu vecht hij slechts een innerlijke oorlog en doodt alleen de tijd.