zondag 30 juni 2013

Blij jou te kennen - Tawara Machi



 
Blij jou te kennen
al was ’t maar één ogenblik –
twee roltrappen die
elkaar kruisen, de ene
stijgend, de andere dalend.
  
 
 Tawara Machi 
俵 万智

uit ‘De dag van het slaatje’
1989 Lannoo.




zaterdag 22 juni 2013

Autoroute du Soleil


                   Frankrijk, Autoroute A39 (tussen Lyon en Dijon), zaterdag 22 juni 2013,
                   voor Ruud, die uren achter het stuur zat en mij liefdevol liet lezen en schrijven.

Solipsisme: komt van het Latijnse solus ("alleen") en ipse ("zelf"). De overtuiging of filosofie dat er maar één enkel bewustzijn bestaat: dat van de waarnemer. Het hele universum en alle andere personen bestaan slechts in de geest van de waarnemer. 

donderdag 20 juni 2013

Alpentanka's en een badhaiku ...

.

Rustpauze met zicht
op vallei en de bergen
ik adem, heel diep
niets dan zuivere lucht in
jij steekt een sigaret op.
 
 
© bert deben
Les Deux Alpes, 19 juni 2013, tanka 10
 
 

Een witte nevel 
glijdt als een dreigende geest 
door de Alpen heen
in mijn hoofd zindert het na
van de goedkope rosé.  
 
 
© bert deben
Les Deux Alpes, 20 juni 2013, tanka 12
 
 
 
Een ligbad - hemels 
trekken de bergen langzaam
uit de benen weg.
.
 
© bert deben
Les Deux Alpes, 19 juni 2013.

.
 
.

woensdag 19 juni 2013

Route de Diable - een tanka wandeling in 'Les Deux Alpes'

. 
 
Route de Diable
30 graden in de zon
en gevaarlijk steil
onderweg prijkt in een boom
een afgekloven schedel.
  
© bert deben
Les Deux Alpes, 17 juni 2013, tanka 5.
 

 
Langs het steile pad
de berg op staan honderden
vergeet me nietjes
telkens kijk ik achterom
om te zien of je nog volgt.
  
© bert deben
Les Deux Alpes, 17 juni 2013, tanka 4.
 

 
Passage délicat
zelfs een bekwame klimmer
twijfelt hier even ...
behoedzaam verkiezen wij
de iets lagere subtop.
 
© bert deben
Les Deux Alpes, 17 juni 2013, tanka 6.
 


Tot op sneeuwhoogte
vond ik het een goed idee
in T-shirt en short
een sneeuwengel te maken
eenmaal daar, kreeg jij de eer.
 
© bert deben
Les Deux Alpes, 18 juni 2013, tanka 9. 


 
Na de wandeling
twee biertjes op een terras
12 euro 80
we nippen héél erg traag de
vermoeidheid uit de benen.
 
© bert deben
Les Deux Alpes, 16 juni 2013, tanka 2.
 
 
 

maandag 17 juni 2013

Bob's coming out - Tentoonstelling

.
Bob Torfs zet het masker af
 
Expo:
“Bob's Coming-out”

met schilderijen & tekeningen
van Bob Torfs

en gedichten van Bert Deben

 
Grote zaal van Het Roze Huis
1ste verdieping (boven Café Den Draak)
Draakplaats 1 - 2018 Antwerpen
.
De expo loopt van half juni tot half augustus 2013
 .
Gedichten die de tentoonstelling rond 'Bob's Coming-Out' zullen aanvullen:
. 
 

zondag 16 juni 2013

#Twitter



#Twitter 
.
In het bos hoor ik
mij onbekende vogels
tekstjes twitteren
ik denk: wat zijn die beesten
hier merkwaardig up to date ! 
 

© bert deben
Les Deux Alpes, 16 juni 2013, Alpentanka nr 1.
 
 



donderdag 13 juni 2013

Als ik de ogen sluit ...

 .
 .
                Als ik de ogen sluit
                bestaat de tijd niet
 
                kruipt het hoofd in verwoorde beelden 
                sla ik mezelf met rustgevende stomheid
                houdt het zinloze op te bestaan
 
                als ik de ogen sluit
                ben ik elders en kan alles zijn
 
                zoals het nooit echt was.
 

  
                © bert deben
                Hengstdijk, maandag 10 juni 2013


.

dinsdag 11 juni 2013

Nabestaan - Ruben van Gogh

.
Nabestaan
.
Het valt nogal niet mee
aan gene zijde.
Vooral in het begin,
nog nieuw als vage vorm van entiteit,
besteed je haast de meeste tijd
aan redderen op aarde.
Je leeft nog voort in allerlei gedachten,
er zijn er zelfs die op je wachten
of menen je nog af en toe te zien
in mensenmassa’s, spiegels, verre neven, nichten,
die ’s avonds stiekem glaasjes lichten
vol ongepaste vragen.
Rusten is er dus niet bij,
al wordt het allengs vrij rustig,
verschijn je hoogstens af en toe nog
in een droom, of iemand
noemt per ongeluk je naam.
Het wordt van nu af aan wat kalmer.
Een achterkleinkind herinnert zich nog vaag
dat ergens iemand ooit iets van je zei:
je bent al bijna helemaal voorbij,
even wachten nog
en er is niemand meer
die van je weet.
Dan mag je eindelijk ook
jezelf vergeten.

 
 
Ruben van Gogh
http://rubenvangogh.nl/
http://rubenvangogh.wordpress.com/

geplaatst met vriendelijke toestemming van Ruben.
.

vrijdag 7 juni 2013

In het voorbijgaan van de tijd ...


                                                                                       foto: 'Never lonely' © bert deben - Berlin 2011 





















Ik doe in 't leven steeds meer samen
met mensen die er niet meer zijn
ik praat met hen en noem hun namen
en drink met hen dezelfde wijn  

een zelfde bier op een terras
of wandel langs dezelfde wegen
alsof het net als vroeger was
daar kom ik dan mezelf ook tegen  

in het voorbijgaan van de tijd
de man die ik misschien zou zijn
als alles anders was geweest
van vroeger leed tot later spijt  

maar toch in liefde nog het meest
als ik met hen in mij verdwijn. 
 

© bert deben
Antwerpen, vrijdag 7 juni 2013,
alleen op een terras in de stad na de afscheidsdienst voor Bob.


Werd gepubliceerd in 'Nostalgie' een selectie uit inzendingen 
voor de 5de Hillegomse Poëziewedstrijd, Artbooks 2014 
en nov. 2022 in literair eenmansschrift De Vos jg 11 nr 27 

De lichtjes in jouw ogen

.


Je noemt mij ‘Sus’ en lieve woordjes
zegt tien maal daags ‘ik zie je graag’
en kookt jouw liefde door mijn maag
je kuist mijn kantjes en mijn boordjes
 
je zegt dat dit mijn toekomst is
een proper huis, een vol gevoel
mij dienen als jouw levensdoel
mijn wens is jouw bekommernis
 
als ik de lichtjes in jouw ogen zie
dan zie ik mijn verleden tijd
geheel verliefd en vol geloof
verdwijnend in een utopie
 
ooit raakte ik mijn lichtjes kwijt
als ik maar die van jou niet doof.
 
 
© bert deben
Oostende, zaterdag 15 april 2006, voor Bobje
. 
Voor Bob,
(9 mei 1961 – 3 juni 2013)
. 
Het leven gaat zoals het gaat, in sommige gevallen is het zelfs een beetje voorspelbaar, zoals in bovenstaand gedicht, dat ik schreef in de beginperiode dat ik Bob leerde kennen.  Er zouden nog heel wat gedichten volgen voor Bob in de drie jaar dat we elkaars leven deelden, waarvan bv. ‘Je ruimt mijn resten op en gaat tekeer’ dan weer één van de vele grappige anekdotes was die resten als herinnering aan mooiere momenten.  Maar zoals ik het in bovenstaand gedicht al een beetje aanvoelde, bleef het niet duren - de dingen zijn zoals ze zijn, of eerlijker nog: vooral ik was zoals ik was, in die periode …

Op de laatste dag dat we samen woonden schreef ik als afscheidsgedicht voor Bob: ‘De Liefde kent geen nederlagen …’ – het einde van een bundeltje gedichten, het einde ook van de relatie, het doven van de lichtjes …

Gelukkig was onze band ondertussen weer wat nauwer geworden, een vriendschap.  Nog niet zo lang geleden gingen we samen nog wat eten, praatten we bij over het leven en ging Bob mee naar een poëzievoordracht.  Het was een mooie avond, waar ik nu extra blij om ben.  Er volgde geen gedicht meer, maar wel de afspraak om elkaar in het kort weer terug te zien, dat zou gisteren geweest zijn …  maar nu maandag, totaal onverwacht, veel te jong en veel te snel, werden de lichtjes in de ogen van Bob voor altijd gedoofd – hij was net 51 geworden …
 
“We zullen je missen, elke dag
in kleine eenvoudige dingen,
maar in ons hart
zal je altijd bij ons blijven …” 
zo staat er liefdevol op de aankondiging.  
Voor mij zal dat ook in gedichten zijn, een bundeltje vol, waar er spijtig genoeg nog één afscheidsgedichtje bij is gekomen, dat op het doodsprentje staat:
 
Geluk is soms een kleine droom
een beetje houvast in het leven
je hoopt, je geeft, je bleef zelfs geven
al ging het soms aan jou voorbij  

je gaf zoveel, want zo was jij
je gaf niet eens om iets te krijgen
je gaf ook niet om min of meer
je zette steeds jezelf opzij  

geluk, al duurt het maar heel even
was wat jij wou voor iedereen 
al kreeg je het niet steeds terug
je bent het wel steeds blijven geven. 


© bert deben
Antwerpen, dinsdag 4 juni 2013, voor Bob (9 mei 1961 – 3 juni 2013)


Met diep respect en warme genegenheid voor de familie van Bob
en met warme herinneringen aan een zachtmoedige man met lichtjes in de ogen.

Bert