zondag 30 december 2012

Eindejaarslijstje: meest bekeken bijdrages van 2012

.


Top 10 meest bekeken bijdrages van 2012:
(klik op de titel om ze eventueel te bekijken)
 
  1. Starry starry night
 
  2. 'Stempel' - eervolle vermelding Oostende 

  3. Gedicht in beeld te Leuven: Hier wil ik boom zijn

  4. Burn-out

  5. Een mooie dag voor het verdriet

  6. Normaal ben ik anders

  7. Ode aan 'De Tuinman en de Dood'

  8. Feest oh feest !

  9. 'Home' - 2de prijs poeziewedstrijd Julia Tulkens

10. Ochtendritueel


5 meest aangeklikte bijdrages sinds het begin van dit blog:

  1. De Mona Lisa en de Da Vinci code

  2. Leven en liefde met HIV

  3. Starry starry night

  4. Poëzie in de Keizerskapel

  5. Een weerwolvin bij volle maan


Overzichtlijstje met publicaties, voordrachten en vermeldingen in 2012:

Overzicht 2012


Wie zelf een blog heeft zal zeker weten dat het best wel aangenaam is dat die ook regelmatig bekeken wordt – en dat het leuk is om af en toe de statistieken aan te klikken die zeggen hoeveel ‘pageviews’ een bepaalde bijdrage kreeg (alsook van waar …), of welke bijdrages het meest aangeklikt worden.  Het waarom een bijdrage aangeklikt wordt kan nogal verschillen – nieuw geplaatste stukken zijn natuurlijk altijd eventjes populair (zeker als je ze via bv FB kan ‘promoten’ op je eigen pagina of, zoals ik, op een aantal poëziepagina’s). 

Voor wie geïnteresseerd zou zijn in cijfers: de meeste van mijn bijdrages worden ergens tussen de 80 en de 120 keer aangeklikt in de eerste dagen.  In totaal werd een gedicht als 'Starry starry night' (op nr 1 dit jaar) al 550 keer aangeklikt - het gedicht 'Ochtendritueel', wat ik persoonlijk één van de mooiste gedichten vind die ik dit jaar geschreven heb, op nr 10, was goed voor 244 pageviews tot hiertoe.

Wat een bepaalde bijdrage na de eerste dagen populair maakt, is dan weer heel uiteenlopend.  Wat bv. de ‘Mona Lisa’ en ‘Starry starry night’ er doen uitspringen, is de foto van bekende schilderijen die bij de gedichten staan.  Via ‘google images’ komt men dan, eerder per toeval, op mijn blog terecht – op zich dus niet zozeer iets om mee uit te pakken, want ook ik weet wel dat de meeste van die toevallige voorbijgangers niet eens de bijhorende gedichten lezen.

Prettiger wordt het natuurlijk als men op een gedicht van mij terecht komt via zoekwoorden of zinnen die meer op de inhoud van mijn poëzie gericht zijn.  ‘De Tuinman en de Dood’ is een veel gegoogled gedicht, dat helpt, maar ook: ‘liefdesgedichten’; ‘verdriet’; ‘troost’ of, triester: ‘eenzaam’; 'gekwetst' of ‘zelfmoord' ... en een zin als ‘ik hoor niet thuis in deze wereld’ wordt ook meer dan verwacht ingetypt via google.  Maar ook via ‘muggenlamp’; ‘sex’ (soms zelfs in combinatie met mijn naam!) en natuurlijk ook via ‘HIV’ of 'gedichten rond aids' komt men op mijn blog terecht. 

Misschien nog het meest egostrelende van al is dat men zo’n 170 keer op mijn blog is beland door 'Bert Deben' te googlen … De dichter is redelijk bescheiden, maar toch ook ijdel af en toe … ;-) 

Met dank aan iedereen die hier langs komt, liefst natuurlijk om te lezen - en aan iedereen die zelf bezig is met schrijven en/of een blog heeft: moge de muze en de lezers vele bezoekjes brengen in het nieuwe jaar!

met dichterlijke groet,

bert


donderdag 27 december 2012

zondag 23 december 2012

MP3 Live interview en voordracht op Radio Centraal tijdens Pinkwave

 .

 

'Bert Deben is dichter. Of poweet. Wat de denominatie ook is, we spreken met een man die naast zijn gewone dagdagelijkse leven zijn tijd steekt in het schrijven van toegankelijke gedichten over het leven van alledag. Bert gunt ons een blik in het powetenbestaan, en draagt - terwijl we hem volgieten met bubbels - ook een 3-tal gedichten voor in de loop van het programma'

Het volledige (af en toe licht chaotisch, maar vooral heel gezellige) interview, van donderdag 20 december 2012, tussen 21 en 22 h (volop met bubbels het einde van de wereld vierend!), kan men herbeluisteren in drie delen via onderstaande MP3 links:

Leven in Poezie
luisterrr...deel 1 + De onbekende Soldaat
luisterrr...deel 2 + Een weerwolvin bij Volle Maan
luisterrr...Bert Deben leest : Ik zie je graag


 

donderdag 20 december 2012

Live interview Pinkwave - Radio Centraal





Donderdagavond 20 dec. 2012
live interview met de dichter op
 
Radio Centraal
 Pinkwave
Donderdag 20:30 h- 22:00 h
106.7 FM
of via internet te beluisteren op
 
 
 te herbeluisteren via:
 
 
 

vrijdag 14 december 2012

Roodkapje en de Wolf - Roald Dahl (Revolting Rhymes)

.

Roodkapje en de Wolf
(een lichtvrije vertaling van ‘Little Red Riding Hood and the Wolf’
van Roald Dahl uit ‘Revolting Rhymes’)
 
 
De Wolf die voelde zich wat slap
en verlangend naar een vette hap
klopte hij bij oma aan – ze zag
zijn scherpe tanden en zijn vieze lach
maar Wolfje vroeg lief: “Mag ik er in?”
ze was bang, maar desalniettemin
opende zij voor hem dan toch de deur
ze dacht: ‘Als hij mij nu maar niet verscheurt!’
 
Natuurlijk wel, van teen tot kop
at hij oma in één hap op!
maar oma was niet al te groot
de Wolf had aan meer voedingswaarde nood
hij rende door de keuken heen
en lachte toen plots heel gemeen:
hij zou hier wachten tot zo meteen
Roodkapje van uit het donkere bos verscheen!
 
Hij deed oma haar kleren aan (want moet je weten
die had hij natuurlijk níet opgegeten!)
haar kleedje aan, haar mooiste hoed
en daarna borstelde hij in overvloed
zijn haar tot een kapsel van een beter budget
en vleide zich neer op oma haar bed 
na een tijdje kwam Roodkapje binnen
ze keek, ze staarde en sprak om te beginnen:
 
“Maar oma, wat hebt U grote oren!”
de Wolf fluisterde: “Dat is om beter te horen!”
waarna ze zei: “En zulke grote ogen!”
“Om beter te kunnen zien!” sprak de Wolf ingetogen
terwijl hij keek en liefdevol lachte
maar ondertussen hield hij wel in gedachte:
wat ziet ze er lekker en mals uit en eetbaar 
na die taaie oma smaakt zij voorzeker als kaviaar!
 
 
Waarna Roodkapje plotseling zei:
“Maar oma, wat een mooie pelsmantel heb jij!”
“Hé, dat klopt niet!” riep de Wolf “Je bent vergeten
naar mijn grote tanden te vragen, om jou op te eten!”
Roodkapje grijnsde, en terwijl ze geen spier vertrok
haalde zij een revolver van onder haar rok
en schoot en schoot en schoot nog een keer
de Wolf, die viel toen steendood neer!
 
Wie haar tegenwoordig ziet
die gelooft bijna z’n ogen niet
ze is niet meer het Roodkapje dat ze jaren was
maar een chique dame nu, in een wolvenpelsen jas!
 
 
vertaling © bert deben
Antwerpen, dinsdag 11 december 2012.
 
 
 
 
het origineel:
 
Little Red Riding Hood and the Wolf
(Roald Dahl - ‘Revolting Rhymes’)
 
 
As soon as Wolf began to feel
That he would like a decent meal,
He went and knocked on Grandma's door.
When Grandma opened it, she saw
The sharp white teeth, the horrid grin,
And Wolfie said, ``May I come in?''
Poor Grandmamma was terrified,
``He's going to eat me up!'' she cried.
 
And she was absolutely right.
He ate her up in one big bite.
But Grandmamma was small and tough,
And Wolfie wailed, ``That's not enough!
I haven't yet begun to feel
That I have had a decent meal!''
He ran around the kitchen yelping,
``I've got to have a second helping!''
Then added with a frightful leer,
``I'm therefore going to wait right here
Till Little Miss Red Riding Hood
Comes home from walking in the wood.''
 
He quickly put on Grandma's clothes,
(Of course he hadn't eaten those).
He dressed himself in coat and hat.
He put on shoes, and after that
He even brushed and curled his hair,
Then sat himself in Grandma's chair.
In came the little girl in red.
She stopped. She stared. And then she said,
 
``What great big ears you have, Grandma.''
``All the better to hear you with,'' the Wolf replied.
``What great big eyes you have, Grandma.''
said Little Red Riding Hood.
``All the better to see you with,'' the Wolf replied.
 
He sat there watching her and smiled.
He thought, I'm going to eat this child.
Compared with her old Grandmamma
She's going to taste like caviar.
 
Then Little Red Riding Hood said, ``But Grandma,
what a lovely great big furry coat you have on.''
``That's wrong!'' cried Wolf. ``Have you forgot
To tell me what BIG TEETH I've got?
Ah well, no matter what you say,
I'm going to eat you anyway.''
 
The small girl smiles. One eyelid flickers.
She whips a pistol from her knickers.
She aims it at the creature's head
And bang bang bang, she shoots him dead.
A few weeks later, in the wood,
I came across Miss Riding Hood.
But what a change! No cloak of red,
No silly hood upon her head.
She said, ``Hello, and do please note
My lovely furry wolf skin coat.''
 
 
Roald Dahl.
 




woensdag 12 december 2012

In stilte kan ik dit het beste aan ...



Privé
 
Ik heb wat in mezelf geweend
niet meer dan dat en heel erg stil
onopgemerkt, maar wel gemeend
omdat je mij niet huwen wil
 
nochtans had ik het zo gehoopt
gedroomd, verbeeld, gefantaseerd
maar ’t leven gaat zoals het loopt
heb ik uit mijn verdriet geleerd
 
ik laat het zijn beloop maar gaan
en draag het leed in waardigheid
teleurstelling, tragiek, bedrog
in stilte kan ik dit het beste aan
 
maar graag wil ik ook alles kwijt
op facebook, google en mijn blog!
 
 
© bert deben
Antwerpen, vrijdag 15 januari 2010, voor Ruud.

 

love you anyway ... ;-)
 


vrijdag 7 december 2012

Engel (de eerste keer ...)

 .
 
Engel
(de eerste keer …)
 
 
Je had me eerst wat snoep gegeven
en vroeg daarna of ik misschien
met jou de zee een keer wou zien
ik zou een mooie dag beleven
 
we reden enkel op en neer
we bleven ook niet al te lang
ik was benieuwd en niet echt bang
het was voor mij de eerste keer
 
een klein blond jongetje van acht
dat hoorde hoe jij telkens weer
dat ene zinnetje herhaalde:
'je bent een engel als je lacht'
 
het was voor mij de eerste keer
dat iemand mij er voor betaalde.
 
 
© bert deben
Antwerpen, donderdag 16 augustus 2012,
 
 
 
geschreven voor poëziewedstrijd Hillegom 2012, met als thema ‘geheim’
gepubliceerd in 'GEHEIM'
bloemlezing gedichten 2012, uitgeverij ARTBooks
in opdracht van de Stichting Hillegom Promotie (HiPRO)

 .

donderdag 6 december 2012

De Sint gelooft niet meer in mij ...

.
 
 
De Sint gelooft niet meer in mij
nochtans is dat niet wederzijds
vandaar dat ik, geheel bijtijds
mijn schoentjes zette allebei 
 
hij liep ze blindelings voorbij
mijn grote dikke lieve held
geen speeltje, dat ik had besteld
geen fruit, geen zoete lekkernij
 
ik denk dan maar: misschien dat hij
dit jaar al zijn gevulde manden
meer uitdeelde in arme landen
zodat het daar wat beter wordt
 
van mij geen muggenzifterij
tenslotte kom ik niets te kort.
 
 
© bert deben
Vogelwaarde, donderdag 6 december 2012.
 
Geschenkjes die levens veranderen: