donderdag 28 juli 2011

Kleine Elegie voor een verloren liefde



Kleine elegie
              voor een verloren liefde


Er lag al heel lang tussen ons
een oude liefde
die ’s nachts als ik te bed ging
tastbaar werd

ze wachtte tussen jou en mij
en vroeg me als ik vrijen wou
of ik haar naam
nooit meer vergeten zou

ik fluisterde hem
zachtjes in je oor

waarna ik dus ook jou verloor.


© bert deben
Antwerpen, donderdag 28 juli 2011.

 .

11 opmerkingen:

  1. Ook dit is een pareltje ! (Annemie De Wit)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Niet slim om over oude liefdes te praten tegen nieuwe liefdes :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ach...hier krijg ik het zout
    van in mijn oog

    oude liefdes zijn koude kasteelschimmen
    ze verdwijnen wel...juist door ze lastig te vallen
    maar niet altijd...
    fluisteren daar houden ze van, dat kun je beter laten...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een pareltje ‘zo mooi.
    🎶🎶🎶🥰🎶🎶🎶🎶

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Blijven fluisteren Bert! Niet alleen voor paarden. Fluisteren sijpelt zachtjes door schermen die zich sluiten voor wat luider is. Er is een plaats voor elke toon, zoals er één is voor elke liefde. Een oude heeft een reden om op te duiken. Ontdek welke, leer en groei!
    En blijf (f)luisteren met al jouw zintuigen!

    BeantwoordenVerwijderen